Polecam gorąco lekturę artykułu - za blogiem http://kl-warschau.blogspot.com - o tezach prof. Żaryna i innych:
http://kl-warschau.blogspot.com/2017/06/referat-o-kl-warschau-pt-historyk.html#comment-form
"(...) Prof. Żaryn prosi w swojej wypowiedzi o dowody naukowe, że KL Warschau
to nie tylko Gęsiówka. Proszę bardzo – przytaczam kilka za sędzią Marią
Trzcińską i numeruję specjalnie dla profesra, aby utrwaliło mu się, że
jest ich więcej niż jeden. Istotne jest to o tyle, że cytowane przez
niego na spotkaniu w Centrum Edukacyjnym Powiśle: „wiem, że nic nie
wiem” – rozsławiło wprawdzie pewnego filozofa lecz z profesora może
uczynić kretyna.
Dowód nr 1: Jeżeli zeznania członka załogi KL W - Michaela Fleischera
z SS przed Komisją Amerykańską w Dachau, że KL Warschał jednorazowo
mieścił 35-40 tys. Więźniów, a Gęsiówka razem z Pawiakiem mogła
pomieścić zaledwie 12 tys. - to znaczy, że istniały w Warszawie inne
lagry niż Gęsiówka. Liczbę 40 tys. Potwierdza sprawozdanie wywiadu
Armii Podziemnej do Polskiego Rządu w Londynie.
Dowodem nr 2 jest Mapa Rudolfa Hoessa, na której niemiecki oprawca
oznaczył KL Warschau trzema krzyżami i trzema trójkątami co oznacza,
zgodnie z legendą na tej mapie, że był to Vernichtungslager - obóz
natychmiastowej zagłady - a ilość trójkątów odpowiada liczbie ilości
lagrów (oprócz Gęsiówki istniały zatem jeszcze dwa lagry – na Kole i
Warszawie Zachodniej). (4)
Dowodem nr 3 jest rozkaz Himmlera z dn. 09. 10. 1942 r. - nakazujący zgrupowanie żydowskich pracowników zbrojeniówki cyt: „ w najbliżej znajdujących się obozach koncentracyjnych, tzn. w Warszawie, Lublinie”. A ponieważ w tym czasie „Gęsiówki jeszcze nie było, a więc musiały tam istnieć inne lagry. (4)
O starym i nowym kompleksie można się również dowiedzieć z pism Centrali
w Ludwigsburgu do Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w
Polsce z 1973 r., a więc jeszcze przed rozpoczęciem polskiego śledztwa.
Dowodem nr 4 jest rozkaz Himmlera z dn. 16. 02. 1943 r, który mówi: „Ze względów bezpieczeństwa zarządzam, aby Getto Warszawskie, po przeniesieniu tu Obozu Koncentracyjnego, zostało zburzone.” A więc Obóz musiał istnieć poza „Gęsiówką”, bowiem nie mogło być mowy o przenoszeniu czegoś czego nie było (4).
Dowódem nr 5 – bardzo wymownym – jest sprawozdanie sekretarza Komisji
dla Zbadania Zbrodni Niemieckich w Warszawie z dn. 20.07.1945 r. –
Bronisława Świderskiego cyt: „teren Gęsiówki stanowił jeden z kilku obozów zagłady znajdujących się w Warszawie.”
Naturalnie sekretarz nie miał wtedy wiedzy, że nie były to osobne
obozy zagłady, lecz lagry tegoż samego obozu KL Warschau. Ze wzgędu na
datę – zaraz po wojnie i stanowisko świadka, owe zeznanie pełni rangę
dowodu żelaznego. Potwierdzają je także zeznania późniejsze, których
ze względu na ilość już nie przytaczam.
Dowodem 6 może być zachowany z obozu dokument niemiecki zawierający
grafik dyżurów na miesiąc lipiec 1944 r. dla komanda elektryków w celu
wzmożonego sterowania prądu nocą w lagrze I i w lagrze II (...)."
sobota, 19 sierpnia 2017
środa, 3 grudnia 2014
Msza w intencji ofiar KL Warschau - 16 XII 2014
 |
| warszawa.wikia.com |
o godz. 18:00 w kościele Wszystkich Świętych przy pl. Grzybowskim w Warszawie zostanie odprawiona msza święta w intencji Ofiar niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Warschau. Zachęcam do udziału w niej. A tych
z Państwa, którzy nie będą mogli przyjść, proszę
o modlitwę tego dnia za dusze tych, którzy zginęli w tym wciąż otoczonym obojętnością
i milczeniem obozie zagłady.
Nie mają oni swoich grobów, ich ciała spłonęły
w krematoriach KL Warschau, a prochy albo zostały rozsiane przez Niemców w nieznanych miejscach, albo bezimiennie pochowane
na warszawskich cmentarzach w ramach powojennych ekshumacji. Do dziś Miasto zwane niegdyś Nieujarzmionym - Warszawa, nie oddało należytego hołdu tym ludziom, niewinnym ofiarom nieludzkich niemieckich zbrodni
z czasów okupacji. Warszawiacy - i nie tylko - którzy zginęli w okrutny sposób zamęczeni, rozstrzelani, powieszeni lub zagazowani
w obozie śmierci zorganizowanym w sercu stolicy Polski, nie mają nadal swojego oficjalnego mauzoleum ani pomnika, a na Cmentarzu Wolskim próżno szukać tablicy upamiętniającej fakt pochowania tam prochów z Gęsiówki.
Tymczasem władze Warszawy, pod wodzą świętującej swoją kolejną kadencję prezydent Hanny Gronkiewicz-Waltz, zachowują się od lat tak, jak gdyby ci ludzie - Ofiary KL Warschau - nie istnieli. Bądź też jakby ich męczeńska śmierć była bez żadnego znaczenia... Wierzmy, że kiedyś Bóg zagości w sercach osób, które są dziś
przy władzy w tym mieście. Mieście, które dziś za ich sprawą traci swą dawną dumę
i honor. Wierzmy i módlmy się także o to, aby ci ludzie przypomnieli sobie o tym, jakie są narodowe, chrześcijańskie i po prostu ludzkie obowiązki wobec zmarłych... Ja podczas tej mszy pomodlę się także o to. Bo modlitwa ma wielką siłę...
 |
| dziedzictwo.ekai.pl |
Użytkowników Facebooka zapraszam do udziału w tym wydarzeniu:
Proszę, udostępniajcie je i zapraszajcie znajomych.
Przy okazji przypominam także o comiesięcznej mszy w tej samej intencji, która zostanie odprawiona już za tydzień, 9-go grudnia o 18-ej, w kościele Św. Stanisława Biskupa Męczennika na ul. Bema na warszawskiej Woli.
Grafika: Rinah Devi / grupa 'Zapomniany obóz zagłady - KL Warschau' na Facebooku
niedziela, 30 listopada 2014
Trzcińska o fałszerstwach Kopki - wywiad z tyg. "Nasza Polska"
Poniżej zamieszczam fragment wywiadu z sędzią Trzcińską, jaki ukazał się w tygodniku "Nasza Polska" (ogólnopolski konserwatywny tygodnik o tematyce polityczno-społeczno-historycznej, wydawany od 1995 roku przez warszawskie Wydawnictwo "Szaniec"). Sędzia mówi w nim m.in. wyczerpująco o manipulacjach dowodami i założonych z góry fałszywych tezach, na których oparł swoją książkę "Konzentrationslager Warschau: historia i następstwa" (2007) Bogusław Kopka.
Niestety, w sieci dostępny jest tylko ten fragment (dokończenie) tej bardzo ciekawej rozmowy, bez informacji o dacie jej publikacji (http://www.medianet.pl/~naszapol/0826/0826trzi.php). Być może uda mi się dowiedzieć czy jest możliwość dotarcia do pełnej wersji tekstu w redakcji "Naszej Polski". Gdybyście Państwo mieli jakąkolwiek bliższą wiedzę na ten temat, proszę o podzielenie się nią w komentarzu.
Prawda i fałsz (dokończenie)
Sędzia Maria Trzcińska w rozmowie z tygodnikiem „Nasza Polska”
- Bogusław Kopka twierdzi, że ustalenia dotyczące granic przestrzennych obozu są nieudowodnione.
- Ależ są zdjęcia lotnicze tego obszaru, na których widać kompleks obozowy. Otrzymaliśmy je z Ośrodka Geodezji i Teledetekcji Sztabu Generalnego. Początkowo nie chcieli ich udostępnić, ale jak im pokazałam, że zdobyłam część zdjęć z Przedsiębiorstwa Geodezji i Kartografii, to i tu mi dali. Oczywiście zdjęcia lotnicze same przez się nie powiedzą, że to jest lager. Od tego jest odczyt. Został on dokonany przez specjalistów z Państwowego Przedsiębiorstwa Geodezji i Kartografii oraz ze Sztabu Generalnego. Napisali, że to, co widać na zdjęciach, to są lagry. Zapytałam - na podstawie czego rozpoznają, że to, co widać na zdjęciach, to są lagry. Odpowiedzieli mi, że podstawą jest nie tylko obraz zdjęciowy, ale także materiały wywiadu, dokumenty.
- Strukturę KL Warschau i jego charakter przedstawia ewidentnie mapa Hessa [tu i dalej powinno być: Hoessa; błędna pisownia Hess może wprowadzić czytelników w błąd ze względu na to, że w historii III Rzeszy Niemieckiej niechlubną kartę zapisało dwóch ludzi o tym samym imieniu – Rudolf Hess oraz Rudolf Hoess – przyp. MM].
- Kopka w ogóle nie wziął pod uwagę mapy Hessa, na której figuruje 900 obozów na terenach Rzeszy i krajów okupowanych. Obóz zagłady to po niemiecku - Vernichtungslager. Na mapie Hessa jako "Vernichtungslager" zaznaczona jest Treblinka, Oświęcim, Majdanek i KL Warschau. Kopka neguje, że KL Warschau był obozem zagłady, w ten sposób, że po prostu nie podaje tej mapy. A to jest przecież istotny dowód! Charakter obozu to jest szkielet. Ze szkieletu wywodzą się wszystkie funkcje i cała organizacja obozu. Inny będzie obóz pracy, a inny obóz zagłady - Vernichtungslager, który musi mieć urządzenia zagłady - komory gazowe i krematoria po to, by wykonywać swoją główną funkcję systematycznych i masowych mordów według z góry narzuconych kontyngentów, które dla Warszawy wynosiły po 400 Polaków na dobę. Mapa Hessa pokazuje, że w pewnych miejscach istniały większe skupiska obozowe. I te większe skupiska obozowe oznaczone zostały trójkątami. Warszawa ma trzy trójkąty odpowiadające skupiskom obozowym na Kole, w Warszawie Zachodniej i na terenie dawnego getta.
- Hess mapę tę sporządził jako dokument tajny dla głównych władz Rzeszy.
- W 1957 r. wydana została w Niemczech reprodukowana w pracy R. Schnabla pt. "Macht ohne Moral". W 1958 r. opublikowano ją w Zeszytach Oświęcimskich Nr 3. We wszystkich dokumentach niemieckich, alianckich, norymberskich warszawski obóz występuje jako obóz koncentracyjny i obóz zagłady.
- W żadnym z tych źródeł KL Warschau nie występuje jako obóz pracy. Tylko Kopka za taki go podaje.
- Owszem w Warszawie obóz pracy istniał, ale to był zupełnie inny obóz, który jesienią 1943 r. przeniesiony został z "Gęsiówki" na ul. Litewską 14.
- Kopka kwestionuje także powstanie KL Warschau w październiku 1942 r.
- Tę datę ustaliła Norymberga, a nie p. Kopka po 65 latach. Na IV Procesie Norymberskim zaliczono do materiału dowodowego rozkaz Himmlera z 9 października 1942 r. mówiący o funkcjonowaniu obozu koncentracyjnego w Warszawie (dokument norymberski NO-1611) w tym czasie.
Pan Kopka wszystko neguje - i rozkaz Himmlera i zeznanie Geibla, głównego sprawcy podającego wielkości traconych Polaków, a także materiały procesowe przesłane do Niemiec przez poprzedni skład IPN, wśród których była mapa kompleksu KL Warschau z dokładną lokalizacją i granicami 5 lagrów i komór gazowych. Historyk angielski Norman Davies opublikował tę mapę (reprodukcję) w swojej książce pt. "Powstanie Warszawskie 1944".
Kopka posłużył się materiałami ze śledztwa wybiórczo, tak aby uprawdopodobnić swoje z góry założone tezy. Nie dotarł do nowych źródeł, nie pogłębił badań. Przede wszystkim jednak przypisał konkretnym dowodom inną interpretację niż to z nich oraz z całości materiału wynika, a dowody niewygodne po prostu pominął i na tej podstawie przedstawił fałszywe wnioski o obozie.
- Jakie dokumenty jeszcze pominął?
- Na 88 dokumentów znajdujących się w mojej książce, Kopka w swojej książce z wyjątkiem kilku dokumentów, pominął właściwie wszystkie.
Nie ma niemieckiej mapy głównych obozów koncentracyjnych. Jako obozy główne - Hauptlager - występują tu 23 obozy, wśród nich KL Warschau (źródło - Atlas zur Deutschenzelt Geschichie Kartografie). Kopka kwestionuje istnienie wszelkich innych lagrów poza lagrem w byłym getcie. Przyznaje jednak, że na Kole, w Warszawie Zachodniej i przy Bonifraterskiej mogły być miejsca rozstrzeliwań. Tymczasem zdobyłam nowy dokument, który w sposób oczywisty obala twierdzenie pana Kopki, iż nie było obozu na Bonifraterskiej. W 1977 r. Bundestag opublikował jeden z rejestrów niemieckich obozów koncentracyjnych.
Oto mamy dokument Bundesgesetzblatt z 24 września 1977 r. str. 1787. Bundestag w tym dokumencie w rubryce "konzentrationslager" podaje: "warszawski obóz obok getta", "Warschau, auser getto", z okresem funkcjonowania 15.08.1943 do 31.07.1944. Który z lagrów działał w tym okresie? Lager przy Bonifraterskiej! Ten obóz, którego według Kopki wcale nie było! Z dokumentów IV Procesu Norymberskiego wiemy, że KL Warschau działał od października 1942 r. Obóz przy Gęsiej na terenie byłego getta działał od 19 lipca 1943 r. (to, co Kopka podaje jako początek KL Warschau, to jest tylko początek obozu w getcie). A ostatni obóz przy Bonifraterskiej uruchomiono właśnie 15 sierpnia 1943 r., co podaje Hess w swoim rozkazie garnizonowym do podległych placówek. W niemieckich rejestrach obóz jest, a Kopka twierdzi, że takiego obozu w ogóle nie było. I jak uznać jego twierdzenia za wiarygodne czy miarodajne?
- Na 88 dokumentów znajdujących się w mojej książce, Kopka w swojej książce z wyjątkiem kilku dokumentów, pominął właściwie wszystkie.
Nie ma niemieckiej mapy głównych obozów koncentracyjnych. Jako obozy główne - Hauptlager - występują tu 23 obozy, wśród nich KL Warschau (źródło - Atlas zur Deutschenzelt Geschichie Kartografie). Kopka kwestionuje istnienie wszelkich innych lagrów poza lagrem w byłym getcie. Przyznaje jednak, że na Kole, w Warszawie Zachodniej i przy Bonifraterskiej mogły być miejsca rozstrzeliwań. Tymczasem zdobyłam nowy dokument, który w sposób oczywisty obala twierdzenie pana Kopki, iż nie było obozu na Bonifraterskiej. W 1977 r. Bundestag opublikował jeden z rejestrów niemieckich obozów koncentracyjnych.
Oto mamy dokument Bundesgesetzblatt z 24 września 1977 r. str. 1787. Bundestag w tym dokumencie w rubryce "konzentrationslager" podaje: "warszawski obóz obok getta", "Warschau, auser getto", z okresem funkcjonowania 15.08.1943 do 31.07.1944. Który z lagrów działał w tym okresie? Lager przy Bonifraterskiej! Ten obóz, którego według Kopki wcale nie było! Z dokumentów IV Procesu Norymberskiego wiemy, że KL Warschau działał od października 1942 r. Obóz przy Gęsiej na terenie byłego getta działał od 19 lipca 1943 r. (to, co Kopka podaje jako początek KL Warschau, to jest tylko początek obozu w getcie). A ostatni obóz przy Bonifraterskiej uruchomiono właśnie 15 sierpnia 1943 r., co podaje Hess w swoim rozkazie garnizonowym do podległych placówek. W niemieckich rejestrach obóz jest, a Kopka twierdzi, że takiego obozu w ogóle nie było. I jak uznać jego twierdzenia za wiarygodne czy miarodajne?
- Śledztwu w sprawie KL Warschau od początku towarzyszyła dziwna atmosfera. Po wojnie zostało w tajemniczych okolicznościach przerwane i nie wznawiano go przez kilkadziesiąt lat, a kiedy już zostało wszczęte - Główna Komisja wielokrotnie je przerywała.
- Prokuratorzy IPN w Warszawie przesłuchali ponownie niektórych świadków, aby podważyć ich wcześniejsze zeznania, w których stwierdzali działanie lagrów na Kole i w Warszawie Zachodniej. A gdy świadek nie żył i nie mógł się bronić, organizowali przesłuchania osób trzecich na temat osoby tego świadka, aby zdyskredytować jego zeznania. Tak uczynili ze świadkiem - kolejarzem, który wniósł do sprawy niepodważalne fakty o komorach gazowych i opisał bardzo szczegółowo lagry w Warszawie Zachodniej. Usiłowali uczynić z niego człowieka psychicznie chorego. Przy takich metodach przesłuchań inny świadek - kobieta, wręcz odmówiła zeznań.
Do Sejmu RP - najwyższego organu państwa - ww. prokuratorzy przesłali nieprawdziwą informację podważającą komory gazowe, wkładając w usta świadka treść, której nie powiedział.
Akta z dokumentacją w sprawie KL Warschau składowali na podłodze! - w pokoju, który po godzinach pracy był otwarty dla osób sprzątających i akta dowolnie dostępne każdemu. Dziś wiadomo, że w dokumentach są braki.
Wcześniej zaginęło 5 tomów akt tzw. Gęsiówki z byłej Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Warszawie, a samą Komisję w ogóle rozwiązano, zaprzestając badań nad zbrodniami w stolicy, które były największe w kraju.
W tym scenariuszu próbuje się unicestwić prawdę o KL Warschau, tym razem nierzetelnym, wręcz kłamliwym opracowaniem p. Kopki.
- Aby nie pozostał żaden ślad...
- Urządzenia b. komór gazowych w latach 90. rozebrano. W 2004 r. rozebrano "ścianę śmierci" w lagrze na Kole. Krematoria na terenie lagru w byłym getcie, w których spalono zwłoki zagazowanych i rozstrzelanych więźniów, także zlikwidowano.
Wprawdzie prokuratorzy z IPN Warszawa zostali odsunięci od dalszego prowadzenia śledztwa w sprawie KL Warschau, to nadal pozostał p. B. Kopka.
Pan Kopka przy pisaniu pracy współpracował z Andreasem Mixem z Instytutu Walki z Antysemityzmem przy Politechnice w Berlinie. Pan Mix broni w swoich pracach tezy, że KL Warschau był obozem pracy, a nie zagłady.
Uodporniłam się już na te manipulacje. Są środowiska, które nie chcą, aby ujawniona została prawda, że obóz w Warszawie był obozem zagłady, miał na celu likwidację stolicy Narodu Polskiego. To jest dla Niemców garb. Chcą zatrzeć ślady. Na przekór przeszkodom wytwarzanym przez IPN przeprowadzę sesję naukową na temat KL Warschau. Tę poprzednią nam uniemożliwiono, odwołując w ostatniej chwili pod pozorem remontu salę w Muzeum Powstania Warszawskiego. A przecież na sesję zostali zaproszeni przedstawiciele IPN. Rezultatem tej sesji będzie synteza ustaleń o KL Warschau, przyjęta przez kolegialne gremium wybitnych polskich uczonych-historyków oraz badaczy tego tematu. Doręczona ona zostanie najwyższym władzom państwa, prezesowi IPN, prezydentowi Warszawy, sekretarzowi Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa oraz ministrowi edukacji narodowej na potrzeby podręczników szkolnych oraz budowy Pomnika Ofiar KL Warschau i szeroko opublikowana w mediach.
Synteza powinna spowodować definitywne odcięcie się IPN od pokrętnych tez Kopki i wydania "Nowego stanowiska Instytutu Pamięci Narodowej w sprawie Koncentrationslager Warschau" z określeniem granic czasowo-terytorialnych i wielkości strat ludzkich w warszawskim Vernichtungslager i powinno zawierać też kategoryczny zakaz, co do przekazania książki B. Kopki do szkół oraz powoływania jej jako pretekstu do odmowy budowy Pomnika Ofiarom KL Warschau. Kopka nie jest żadnym autorytetem w tej sprawie.
Dlaczego zrezygnowałam z opublikowania wyników swoich badań na temat KL Warschau w wydawnictwie IPN? Zrezygnowałam, ponieważ IPN żądał wspólnej z Bogusławem Kopką publikacji. Gdybym na to poszła, to zrobiono by z tego taki wypośrodkowany, politycznie poprawny produkcyjniak rzekomo z moim udziałem i akceptacją. W porę się spostrzegłam! Przed zamierzoną publikacją pan Kopka i ja napisaliśmy tezy do swoich prac. I wtedy zobaczyłam, że Kopka bez przeprowadzenia badań od razu swoje tezy ustawił: ma być tylko lager w getcie, bez komór gazowych, bez lagrów na Kole i w Warszawie Zachodniej. Nie chciałam swoim współudziałem nobilitować tych tez. Były to tezy prokuratorów IPN, które odrzucił Sejm w uchwale z 27 lipca 2001 r., przyjmując, że KL Warschau działał w latach 1942-1944, był kompleksem w trzech częściach Warszawy, w którym przez zagazowanie i rozstrzelanie Niemcy stracili ok. 200 000 Polaków w ramach planu zagłady stolicy Polski oraz kilka tysięcy więźniów innych narodowości.
Pan Kopka nie uznaje uchwały Sejmu, twierdząc, że jest ona tylko zaleceniem, a nie wiążącym aktem prawnym.
Tym stanowiskiem p. Kopka wykazuje, iż jest niedouczony. Uchwały obok ustaw są aktami prawnymi najwyższego rzędu, którymi Sejm RP decyduje o najpoważniejszych sprawach w kraju, jak chociażby ostatnio głośna uchwała o przyjęciu traktatu europejskiego.
Także w niniejszej sprawie wiążącą moc prawną dotyczącą ustaleń w sprawie KL Warschau ma uchwała Sejmu, a nie p. Kopka.
W tej sytuacji nie zgodziłam się na wydanie przez IPN jednej wspólnej książki z p. Kopką, gdyż w ten sposób uwiarygodniłabym pokrętne tezy Kopki i zaprzepaściła prawdę o KL Warschau jako obozie zagłady założonym przez niemieckich faszystów dla likwidacji stolicy Narodu Polskiego. Nie wpisałam się w ten zaplanowany przez kogoś scenariusz. I to jest istota merytoryczna!
Poza tym książka Bogumiła Kopki jest plagiatem mojego dorobku - dokumentującego oraz moich ustaleń z 30 lat pracy nad KL Warschau, zawartych w moich książkach. P. Kopka osobiście nie wniósł nic własnego twórczego, nowego, pozytywnego do tej sprawy. Jest plagiatem skrzyżowanym z przekrętami i manipulacjami dowodowymi, na podstawie których przedstawił fałszywy obraz KL Warschau. Włączył do swojej książki moje materiały i ustalenia o KL Warschau i opublikował je jako własne odkrywcze dzieło o KL Warschau.
Taka jest prawda i fałsz o warszawskim Vernichtungslager, fałsz, którym próbuje się nie dopuścić do wybudowania pomnika dla Polaków pomordowanych przez Niemców w tym obozie.
Tego się nie daje komentować!
e-mail: historia@naszapolska.pl
Pan Kopka nie uznaje uchwały Sejmu, twierdząc, że jest ona tylko zaleceniem, a nie wiążącym aktem prawnym.
Tym stanowiskiem p. Kopka wykazuje, iż jest niedouczony. Uchwały obok ustaw są aktami prawnymi najwyższego rzędu, którymi Sejm RP decyduje o najpoważniejszych sprawach w kraju, jak chociażby ostatnio głośna uchwała o przyjęciu traktatu europejskiego.
Także w niniejszej sprawie wiążącą moc prawną dotyczącą ustaleń w sprawie KL Warschau ma uchwała Sejmu, a nie p. Kopka.
W tej sytuacji nie zgodziłam się na wydanie przez IPN jednej wspólnej książki z p. Kopką, gdyż w ten sposób uwiarygodniłabym pokrętne tezy Kopki i zaprzepaściła prawdę o KL Warschau jako obozie zagłady założonym przez niemieckich faszystów dla likwidacji stolicy Narodu Polskiego. Nie wpisałam się w ten zaplanowany przez kogoś scenariusz. I to jest istota merytoryczna!
Poza tym książka Bogumiła Kopki jest plagiatem mojego dorobku - dokumentującego oraz moich ustaleń z 30 lat pracy nad KL Warschau, zawartych w moich książkach. P. Kopka osobiście nie wniósł nic własnego twórczego, nowego, pozytywnego do tej sprawy. Jest plagiatem skrzyżowanym z przekrętami i manipulacjami dowodowymi, na podstawie których przedstawił fałszywy obraz KL Warschau. Włączył do swojej książki moje materiały i ustalenia o KL Warschau i opublikował je jako własne odkrywcze dzieło o KL Warschau.
Taka jest prawda i fałsz o warszawskim Vernichtungslager, fałsz, którym próbuje się nie dopuścić do wybudowania pomnika dla Polaków pomordowanych przez Niemców w tym obozie.
Tego się nie daje komentować!
e-mail: historia@naszapolska.pl
sobota, 29 listopada 2014
Niemiecka książka powiela fałszerstwa B. Kopki
[Uzupełniony post z grupy na FB z dnia 15 sierpnia 2013 r.]
Uzupełnieniem posta o wydanych po polsku książkach niech będzie informacja, do której dotarła p. Małgorzata Czerny, o istnieniu tematu KLW także w literaturze niemieckiej. Przeklejam tu link do elektronicznej kopii książki "Der Ort des Terrors: Riga-Kaiserwald, Warschau, Vaivara, Kauen (Kaunas), Płaszów, Kulmhof" (wyd. C.H. Beck, 2008, ISBN 978-3-406-57237-1, 576 strony), w której obszerny rozdział poświęcono KL Warschau (str. 91). Jest to 8, przedostatni tom wieloczęściowej pracy pt. "Der Ort des Terrors. Geschichte der nationalsozialistischen Konzentrationslager" (dostępny w internetowej księgarni Amazon po linkiem: http://www.amazon.de/Terrors-Geschichte-nationalsozialistischen-Konzentrationslager-Band/dp/3406572375).
Niewykluczone jednak, że autorzy tej pracy korzystali z książki B. Kopki, bo z tego co zrozumiałem (mój niemiecki nie jest biegły) opisując obóz ograniczyli się do kompleksu przy Gęsiej, pomijając pozostałe lagry; podważyli także tezę o istnieniu w KLW komór gazowych, pisząc, że znaleziony po wojnie na terenie Gęsiówki Zyklon B mógł być wykorzystywany do dezynsekcji (!). Nie wiem, z jakich dokumentów korzystali autorzy, ale chyba nie widzieli chociażby "mapy Hoessa", bo twierdzą, że KLW nie był obozem zagłady. Poświęcają zaledwie krótki fragment zrelacjonowaniu tez p. Trzcińskiej, pozwalając sobie przy tym na stwierdzenie, że są one krytykowane jako "niepoważne naukowo" i że cieszą się w Polsce poparciem środowisk "narodowo-katolickich". Tak oto niemieccy historycy uczą nas Polaków, co jest poważne i naukowe, a co nie... Czemu, nie da się ukryć, przysłużył się zapewne swoją książką pan Kopka.
http://books.google.pl/books?id=T3bI8JS3NjkC&printsec=frontcover&hl=pl#v=onepage&q&f=false
[z komentarzy do posta:]
Wojciech Kozlowski Naturalnie, że korzystali z książki Kopki. Ten prezent dostali z polskiego IPN już przetłumaczony na niemiecki na koszt polskiego podatnika. Już sama książka była niezgodna z ustawą o IPN: http://ipn.gov.pl/.../assets/pdf_file/0008/49292/1-24338.pdf a została nagrodzona przez prof. Szarotę nagrodą KLIO. Na próżno w owej książce szukać najważniejszego dowodu jakim jest mapa Rudolfa Hoessa, na której własnoręcznie określa, że KL W jest Vernichtundslager (obozem zagłady).
Wojciech Kozlowski Cytuję sędzię: "Pan Kopka przy pisaniu pracy współpracował z Andreasem Mixem z Instytutu Walki z Antysemityzmem przy Politechnice w Berlinie. Pan Mix broni w swoich pracach tezy, że KL Warschau był obozem pracy, a nie zagłady." [cytat z wywiadu w tygodniku "Nasza Polska", którego tekst opublikuję w osobnym poście - MM]
Uzupełnieniem posta o wydanych po polsku książkach niech będzie informacja, do której dotarła p. Małgorzata Czerny, o istnieniu tematu KLW także w literaturze niemieckiej. Przeklejam tu link do elektronicznej kopii książki "Der Ort des Terrors: Riga-Kaiserwald, Warschau, Vaivara, Kauen (Kaunas), Płaszów, Kulmhof" (wyd. C.H. Beck, 2008, ISBN 978-3-406-57237-1, 576 strony), w której obszerny rozdział poświęcono KL Warschau (str. 91). Jest to 8, przedostatni tom wieloczęściowej pracy pt. "Der Ort des Terrors. Geschichte der nationalsozialistischen Konzentrationslager" (dostępny w internetowej księgarni Amazon po linkiem: http://www.amazon.de/Terrors-Geschichte-nationalsozialistischen-Konzentrationslager-Band/dp/3406572375).
Niewykluczone jednak, że autorzy tej pracy korzystali z książki B. Kopki, bo z tego co zrozumiałem (mój niemiecki nie jest biegły) opisując obóz ograniczyli się do kompleksu przy Gęsiej, pomijając pozostałe lagry; podważyli także tezę o istnieniu w KLW komór gazowych, pisząc, że znaleziony po wojnie na terenie Gęsiówki Zyklon B mógł być wykorzystywany do dezynsekcji (!). Nie wiem, z jakich dokumentów korzystali autorzy, ale chyba nie widzieli chociażby "mapy Hoessa", bo twierdzą, że KLW nie był obozem zagłady. Poświęcają zaledwie krótki fragment zrelacjonowaniu tez p. Trzcińskiej, pozwalając sobie przy tym na stwierdzenie, że są one krytykowane jako "niepoważne naukowo" i że cieszą się w Polsce poparciem środowisk "narodowo-katolickich". Tak oto niemieccy historycy uczą nas Polaków, co jest poważne i naukowe, a co nie... Czemu, nie da się ukryć, przysłużył się zapewne swoją książką pan Kopka.
http://books.google.pl/books?id=T3bI8JS3NjkC&printsec=frontcover&hl=pl#v=onepage&q&f=false
[z komentarzy do posta:]
Wojciech Kozlowski Naturalnie, że korzystali z książki Kopki. Ten prezent dostali z polskiego IPN już przetłumaczony na niemiecki na koszt polskiego podatnika. Już sama książka była niezgodna z ustawą o IPN: http://ipn.gov.pl/.../assets/pdf_file/0008/49292/1-24338.pdf a została nagrodzona przez prof. Szarotę nagrodą KLIO. Na próżno w owej książce szukać najważniejszego dowodu jakim jest mapa Rudolfa Hoessa, na której własnoręcznie określa, że KL W jest Vernichtundslager (obozem zagłady).
Wojciech Kozlowski Cytuję sędzię: "Pan Kopka przy pisaniu pracy współpracował z Andreasem Mixem z Instytutu Walki z Antysemityzmem przy Politechnice w Berlinie. Pan Mix broni w swoich pracach tezy, że KL Warschau był obozem pracy, a nie zagłady." [cytat z wywiadu w tygodniku "Nasza Polska", którego tekst opublikuję w osobnym poście - MM]
czwartek, 27 listopada 2014
Relacja z promocji książki w Muzeum Niepodległości
19 XI w warszawskim Muzeum Niepodległości odbyła się promocja książki "Plan zagłady Warszawy. KL Warschau" pod redakcja prof. Włodzimierza Bojarskiego.
Obszerniejsza relacja ze spotkania promocyjnego, wraz
z nagraniem dźwiękowym i zdjęciami, ukazała się
na stronie http://www.pomniksmolensk.pl/news.php?readmore=6120#.VHcCqjGG-n2
Książkę "Plan zagłady Warszawy. KL Warschau" można kupić
w księgarniach Naszego Dziennika oraz przez Allegro:
http://allegro.pl/plan-zaglady-warszawy-kl-warschau-i4788128647.html
Autor zdjęć poniżej: Marcin Mierzejewski
poniedziałek, 17 listopada 2014
Promocja książki "Plan zagłady Warszawy. KL Warschau" 19 XI
UWAGA!: Środa 19 XI, godz. 17.00, Muzeum Niepodległości w Warszawie, Al. Solidarności 62 (przy placu Bankowym)
"Plan zagłady Warszawy. KL Warschau" - promocja książki pod redakcją prof. Włodzimierza Bojarskiego, wydawnictwo „Myślę Ojczyzna”. Organizacja: Komitet Budowy Pomnika Ofiar Obozu KL Warschau.
Udostępniajcie tę informację i zapraszajcie znajomych, zróbmy tłum! Będzie to niepowtarzalna okazja do zadania pytań na temat obozu KL Warschau znawcy tego tematu profesorowi Bojarskiemu i innym autorom książki.
"Plan zagłady Warszawy. KL Warschau" - promocja książki pod redakcją prof. Włodzimierza Bojarskiego, wydawnictwo „Myślę Ojczyzna”. Organizacja: Komitet Budowy Pomnika Ofiar Obozu KL Warschau.
Udostępniajcie tę informację i zapraszajcie znajomych, zróbmy tłum! Będzie to niepowtarzalna okazja do zadania pytań na temat obozu KL Warschau znawcy tego tematu profesorowi Bojarskiemu i innym autorom książki.
poniedziałek, 6 października 2014
Raport wywiadu NSZ o budowie obozu
[Mój post z grupy na FB z 10 sierpnia 2013]:
Unikalny dokument z tamtych czasów - raport wywiadu Narodowych Sił Zbrojnych z września 1943, przekazujący m.in. informacje nt. trwającej budowy obozu przy ul. Gęsiej. To zdaje się jeden z nielicznych dowodów na to, że polskie podziemie miało wiedzę o tym, co robili Niemcy na terenie zburzonego getta.
W raporcie znalazła się informacja o tym, że na terenie obozu już wtedy dokonywano egzekucji na Polakach schwytanych w łapankach (w ciągu jednej nocy ok. 100 powieszonych). Wywiad NSZ szacował pojemność obozu powstającego przy Gęsiej na 25 tysięcy więźniów. Znalazła się tu także informacja o istnieniu na terenie Gęsiówki komory gazowej. Pewnym wskazaniem na to, że na Gęsiówce mogła działać komora (komory?) gazowa jest także fakt, że już po wojnie znaleziono na terenie dawnego więzienia wojskowego przy Gęsiej pojemniki z gazem Zyklon B (dokument o tym mówiący zamieszczę osobno).
Unikalny dokument z tamtych czasów - raport wywiadu Narodowych Sił Zbrojnych z września 1943, przekazujący m.in. informacje nt. trwającej budowy obozu przy ul. Gęsiej. To zdaje się jeden z nielicznych dowodów na to, że polskie podziemie miało wiedzę o tym, co robili Niemcy na terenie zburzonego getta.
W raporcie znalazła się informacja o tym, że na terenie obozu już wtedy dokonywano egzekucji na Polakach schwytanych w łapankach (w ciągu jednej nocy ok. 100 powieszonych). Wywiad NSZ szacował pojemność obozu powstającego przy Gęsiej na 25 tysięcy więźniów. Znalazła się tu także informacja o istnieniu na terenie Gęsiówki komory gazowej. Pewnym wskazaniem na to, że na Gęsiówce mogła działać komora (komory?) gazowa jest także fakt, że już po wojnie znaleziono na terenie dawnego więzienia wojskowego przy Gęsiej pojemniki z gazem Zyklon B (dokument o tym mówiący zamieszczę osobno).
Problem z ukazaniem prawdy o KL Warschau polega w dużej mierze na małej liczbie świadectw pochodzących z czasów jego istnienia. Bogusław Kopka, autor obszernej monografii o obozie, podważa wiarygodność świadectw ludzi mówiących o gazowaniu ludzi w tunelu przy Warszawie Zachodniej, ze względu na to, że składali oni zeznania na ten temat nie bezpośrednio po zakończeniu okupacji, ale kilkadziesiąt lat po wojnie... Jak widać, niewiele trzeba wysiłku, żeby podważyć niewygodne z jakichś względów dla tez autora fakty - dla mnie to zupełnie niezrozumiałe, czemu nie potraktować takich świadectw jako pełnoprawnych i ważnych dowodów dla ustalenia prawdy w tak ważnej sprawie?!
Wracając do raportu NSZ - można mieć pewną nadzieję, że w trakcie badań materiałów polskiej konspiracji przez historyków ujawnione zostaną nowe świadectwa, które rzucą więcej światła na historię KL Warschau...
P.S. w komentarzu:
Właśnie znalazłem uzupełniającą informację dotyczącą pojemności KLW: w meldunku Delegatury Rządu RP na Kraj z grudnia 1942 pisano o "powstającym obozie dla Polaków mającym pomieścić około 40.000 osób". Liczbę przetrzymywanych w obozie więźniów 35-40 tysięcy podał także przesłuchiwany w październiku 1945 przez Amerykanów niemiecki księgowy kuchni KLW.
Wracając do raportu NSZ - można mieć pewną nadzieję, że w trakcie badań materiałów polskiej konspiracji przez historyków ujawnione zostaną nowe świadectwa, które rzucą więcej światła na historię KL Warschau...
P.S. w komentarzu:
Właśnie znalazłem uzupełniającą informację dotyczącą pojemności KLW: w meldunku Delegatury Rządu RP na Kraj z grudnia 1942 pisano o "powstającym obozie dla Polaków mającym pomieścić około 40.000 osób". Liczbę przetrzymywanych w obozie więźniów 35-40 tysięcy podał także przesłuchiwany w październiku 1945 przez Amerykanów niemiecki księgowy kuchni KLW.
czwartek, 11 września 2014
Instalacje w tunelu i komory gazowe na Gęsiówce - fragm. wykładu prof. Bojarskiego
Fragment wykładu prof. Włodzimierza Bojarskiego na konferencji naukowej nt. KL Warschau, w którym mówi on o instalacjach w tunelu przy dworcu Warszawa Zachodnia, próbach ich zachowania i upamiętnienia tego miejsca, oraz o mniejszych komorach gazowych istniejących w budynku dawnego więzienia wojskowego przy d. ulicy Gęsiej, w części obozu nazywanej tradycyjnie Gęsiówką. Konferencja, zatytułowana "KL Warschau - historia zapomnianego obozu", odbyła się na Uniwersytecie im. Kradynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie 15 maja 2009 r.
https://www.youtube.com/watch?v=V9PBvkoZQGA
https://www.youtube.com/watch?v=V9PBvkoZQGA
Schemat działania komór gazowych w tunelu
Poniżej schemat działania ogromnych komór gazowych obozu KL Warschau zlokalizowanych w tunelu przy dworcu Warszawa Zachodnia w ciągu ówczesnej ul. Bema (jest to zdjęcie plakatu rozklejanego m.in. w istniejącym do dziś przebudowanym tunelu w ciągu dzisiejszej Al. Prymasa Tysiąclecia).
Części instalacji przedstawionych na schemacie, takie jak szyby, wetylatory i znajdujące się nad tunelem nadbudówki nazywane baniami gazotwórcze, zachowały się po wojnie i istniały aż do roku 1996, kiedy lekceważąc ich znaczenie dowodowe i historyczne rozebrano je w trakcie przebudowy tuneli.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:KL_Warschau_gas_chambers_scheme.jpg
Mapa z tunelami dziś:
https://www.google.pl/maps/@52.2186344,20.9611593,477m/data=!3m1!1e3
Części instalacji przedstawionych na schemacie, takie jak szyby, wetylatory i znajdujące się nad tunelem nadbudówki nazywane baniami gazotwórcze, zachowały się po wojnie i istniały aż do roku 1996, kiedy lekceważąc ich znaczenie dowodowe i historyczne rozebrano je w trakcie przebudowy tuneli.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:KL_Warschau_gas_chambers_scheme.jpg
Mapa z tunelami dziś:
https://www.google.pl/maps/@52.2186344,20.9611593,477m/data=!3m1!1e3
niedziela, 17 sierpnia 2014
Koncert z okazji 70 rocznicy wyzwolenia obozu KL Warschau-Gęsiówka
Informacja o uczczeniu w Warszawie 70 rocznicy wyzwolenia niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Warschau.
Warszawiacy uczcili pamięć ofiar obozu KL Warschau
5 sierpnia w kościele Wszystkich Świętych w Warszawie miał miejsce uroczysty koncert z okazji 70 rocznicy wyzwolenia obozu KL Warschau. Z recitalem organowym wystąpił organista Maciej Wota, który wykonał dzieła Jana Sebastiana Bacha, Cesara Francka i Eugène’a Gigout.
Organista Maciej Wota
Część muzyczna wydarzenia była poprzedzona dwoma wystąpieniami. Organizator koncertu Marcin Mierzejewski powitał kombatantów Batalionu AK „Zośka”, który 5 sierpnia 1944 roku wyzwolił obóz przy dawnej ulicy Gęsiej, oraz przedstawicieli oficjalnych instytucji, które przyjęły zaproszenie na koncert – Instytutu Pamięci Narodowej, Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz Muzeum Niepodległości w Warszawie. Obecny był także przedstawiciel Ambasady Niemiec w Warszawie, p. Dieter Reinl, kierownik Działu Kultury i I Radca Ambasady.
Od lewej: p. Henryk Glinkowski, Marcin Mierzejewski, organizator koncertu i p. Dieter Reinl
z Ambasady Niemiec w Warszawie
Po powitaniu gości organizator koncertu przypomniał o tym, że liczone w dziesiątkach lub nawet setkach tysięcy istnień ofiary obozu KL Warschau nadal nie doczekały się w Warszawie swojego pomnika, a sam obóz pomimo to, że śledztwo mające wyświetlić jego historię trwa od wielu lat, nadal jest obozem zapomnianym, nieobecnym w podręcznikach historii i w ludzkiej świadomości. Następnie głos zabrał p. Henryk Glinkowski, współautor najnowszej książki na temat obozu – „Plan zagłady Warszawy. KL Warschau”, który w przejmujący sposób opowiedział o szczegółach ludobójczej działalności Niemców w KL Warschau, w szczególności jego części nazywanej Gęsiówką, którą wyzwolili w pierwszych dniach Powstania Warszawskiego żołnierze Armii Krajowej. Po koncercie można było kupić przy wejściu do kościoła książkę „Plan zagłady Warszawy. Kl Warschau”, która ukazała się pod redakcją prof. Włodzimierza Bojarskiego, od lat zaangażowanego w sprawę odkrywania i przypominania historii tego jedynego obozu koncentracyjnego założonego przez Niemców w sercu stolicy okupowanego państwa.
Prof. Włodzimierz Bojarski podpisuje egzmplarz nowej książki "Plan zagłady Warszawy. KL Warschau"
Idea zorganizowania uroczystego koncertu z okazji okrągłej rocznicy wyzwolenia KL Warschau była inicjatywą społeczną i została zrealizowana bez udziału żadnej oficjalnej instytucji. Koszty związane z organizacją tego wydarzenia zostały pokryte z dobrowolnych składek prywatnych osób, w tym członków grupy „Zapomniany obóz zagłady – KL Warschau” na portalu społecznościowym Facebook.
Obóz koncentracyjny KL Warschau istniał w Warszawie w latach 1942-44 i według różnych szacunków mogło w nim zginąć od 20 do 200 tysięcy ludzi, głównie warszawiaków. W ostatnich dniach lipca 1944 r. większość pozostałych przy życiu więźniów KL Warschau została ewakuowana przez Niemców i przeniesiona do innych obozów. W obozie przy ul. Gęsiej (dzisiejsza Anielewicza) Niemcy pozostawili jedynie grupę więźniów mających pomóc przy likwidacji obozu i zacieraniu śladów popełnionych tam zbrodni. 5 sierpnia 1944 r. Batalion AK „Zośka” przeprowadził przy użyciu zdobycznego czołgu Pantera brawurowy atak na silnie ufortyfikowany obóz, zdobywając go i oswabadzając 348 Żydów, więźniów KL Warschau. Większość z nich przyłączyła się do oddziałów powstańczych.
Henryk Glinkowski i Marcin Mierzejewski po uroczystym koncercie
Wątek zbrodniczej działalności Niemców w obozie KL Warschau pojawił się w IV Procesie Norymberskim, jednak strona polska nie dostarczyła żadnych dokumentów w tej sprawie.
27 lipca 2001, w 57 rocznicę zakończenia zbrodniczej działalności obozu, Sejm RP wydał uchwałę w sprawie upamiętnienia ofiar KL Warschau poprzez wybudowanie pomnika. Mimo upływu 13 lat, oficjalny pomnik ofiar obozu nadal nie powstał. Istnieje jedynie wybudowane społecznie miejsce pamięci na Skwerze im. Alojzego Pawełka na Woli.
Instytut Pamięci Narodowej nadal prowadzi trwające od ponad 30 lat śledztwo w sprawie obozu KL Warschau.
[Powyższa informacja ukazała się w internecie m.in. na stronach:
wpolityce.pl - http://wpolityce.pl/historia/208381-warszawiacy-uczcili-pamiec-ofiar-obozu-kl-warschau-gesiowka-zobacz-zdjecia
kontakt24.tvn24.pl - http://kontakt24.tvn24.pl/artykul,warszawiacy-uczcili-pamiec-ofiar-obozu-kl-warschau,2619415.html
pomniksmolensk.pl - http://www.pomniksmolensk.pl/news.php?readmore=5623
solidarni2010.pl - http://www.solidarni2010.pl/28573-koncert-z-okazji-70-rocznicy-wyzwolenia-niemieckiego-obozu-koncentracyjnego-kl-warschau-gesiowka.html]
Subskrybuj:
Komentarze (Atom)